Durante séculos fora máis que  defensa, era a súa identidade e a que marcou a súa última aparición a Santiago. A cidade foi construída  radialmente dende o seu camiño cara ao exterior, por iso, se se fixa nun mapa da rúa actual, aínda que xa non está, a súa forma ten prevalecido ao longo do tempo como invitando a quen queira,  rodeala e imaxinala no seu apoxeo.

*Foto da actual "Porta do Camiño" co esquema orixinal da entrada na parede. Esta sección foi demolida entre 1800 e 1835.

Cando  crían que non había un só anaco de grande tamaño da muralla, só unha das portas famosas da cidade, como esta foto de "A Porta de Mazarelos” sobrevivente dos sete que tivo a muralla.

Un comeza a entender o tesouro arqueolóxico que se perdera. Cen anos atrás, cando a igrexa, a fin de obter recursos financieiros, decidiu vender parte das facendas que rodean a zona amurallada. Os veciños que compraron estes terreos conforme  construían as súas casas, derrubaban o tramo do muro que lles tocaba en sorte. Así culminou o que outrora fora a identidade de Compostela. Dise que os peregrinos dende grandes distancias podía ver a gran muralla que cercaba a cidade.

Durante varios anos, comezou a promover o concepto de conservación de monumentos e edificios arcaicos que  xunto co feito de que Compostela fora declarada Cidade Patrimonio, pola súa distante orixe e inestimables tesouros arquitectónicos, empézase a plantexar a busca do esquema orixinal deste tesouro perdido: a Gran Muralla alá  no século XI.